„Człowiek żyje tak długo, jak długo trwa pamięć o nim…”

Dziś mija osiem lat bez Juleczki. I z jednej strony czujemy, że już bardzo długo jej z nami nie ma, a z drugiej wszystko ciągle świeże, jakby wczoraj na chwilę wyszła.

I ta tęsknota, której ani proza codzienności, ani niecodzienna radość ukoić nie potrafi.

Pamięć – w pamięci czas zatrzymany, głos, zapach, uśmiech … i te pytania bez odpowiedzi.

A pamięć o Julce trwa. Dziękujemy wszystkim za tą pamięć, za każdy wpis, za wsparcie, za lampkę zapaloną